سفارش تبلیغ
صبا ویژن
هاستینگ
   مشخصات مدیر وبلاگ
 
    آمارو اطلاعات

بازدید امروز : 0
بازدید دیروز : 0
کل بازدید : 7080
کل یادداشتها ها : 48

نوشته شده در تاریخ 91/11/30 ساعت 10:26 ص توسط هاستینگ


چون کار بنده مدیریت تخصصی سرور ها ویندوز هست ، لازم دونستم طریقه نصب استاندارد PHP رو آموزش بدم ، همونطور که در حال یادگیری لینوکس هستم و دوستان کمک می کنند !

ابتدا آخرین ورژن PHP رو از  به صورت پکیج دریافت کنید
از قسمت دانلود.Windows Binaries
(نزدیک ترین سرور رو انتخاب و دانلود می کنید )

فولدری به نام PHP5 در شاخه ویندوز درست کرده و فایل زیپ شده رو از حالت زیپ خارج و در فولدر فوق کپی می کنیم

فایل PHP.ini-recommended رو داخل پوشه ویندوز کپی کرده و نام اون رو به PHP.INI تغییر می دیم!

بعد از اون به شاخه system32 داخل پوشه ویندوز رفته و فایل PHP5st.dll از پوشه PHP5 کپی می کنیم!


سپس به IIS رفته ، روی فولدر website کلیک راست و Properties انتخاب می کنیم!

به Home Directory بعد Configuration !

داخل Configuration تب Mappings ،قسمت Application extensisons ، بعد Add !

روبه روی Executable ، روی Browse کلیک !

بعد از اون فایل PHP5isapi.dll رو Open می کنیم !

بعد داخل قسمت Extension نام زیر رو وارد می کنیم PHP. و بعد Ok و بعد Ok !

برگشتیم به قسمت Web site properties می ریم به تب Documents ، دکمه Add بعد از اون داخل default content page نام index.php رو وارد و بعد از اون ok رو می زنیم!


بر می گردیم به IIS در فولدر Web Service Extensions کلیک راست Add new web service Extensions کلیک می کنیم !

در قسمت Extension name نام PHP و بعد در همون پنجره Browse فایل PHP5isapi.dll رو انتخاب می کنیم !

بعد از Ok داخل پنجره New web service extension تیک set extenion status to allowed رو می زنیم و بعد Ok رو می زنیم!

به اتمام رسید !

حالا می تونید به راحتی از PHP استفاده کنید !



  



نوشته شده در تاریخ 91/11/30 ساعت 10:25 ص توسط هاستینگ


یکی از مسائل در حال رشد که امروزه مدیران شبکه با آن برخورد میکنند نحوه کنترل دسترسی افراد به شبکه داخلی سازمانشان میباشد. به عنوان مثال آیا هر شخصی میتواند وارد سازمان شده، laptop خود را به پریز شبکه متصل کرده و به شبکه داخلی دسترسی داشته باشد؟ ممکن است جواب شما به این پرسش این باشد که هر پریز شبکه روی دیوار به سوئیچ متصل نیست. ولی اگر شخصی کابل اترنت را از PC در حال کاری جدا کند و به شبکه متصل شود چطور؟ شاید این سناریو غیر ممکن به نظر بیاید ولی این اتفاق بارها در سازمانهای مختلف پیش آمده است. مسئلهای که بیش از هرچیز در این مورد نگران کننده است ویروسها و wormهای مختلفی است که PC شخص غیر مجاز متصل شده به شبکه ممکن است داشته باشد. Switchport security برای حل این مشکل به شما کمک میکند. در ادامه به بررسی ویژگیهای Cisco""s Port Security خواهیم پرداخت.

مفاهیم اولیهدر سادهترین حالت Port Security آدرس MAC متصل به پورت سوئیچ را به خاطر میسپارد وفقط به همان آدرس MAC اجازه برقراری ارتباط با پورت سوئیچ را میدهد. اگر آدرس MAC دیگری بخواهد از طریق همان پورت به شبکه متصل شود، پورت مذکورغیرفعال میشود. اکثر اوقات مدیران شبکه سوئیچ را طوری تنظیم میکنند که یک SNMP trap به سیستم مانیتورینگ مبنی بر غیر فعال شدن یک پورت به دلایل امنیتی فرستاده شود.اگر چه پیادهسازی راهحل های امنیتی همیشه شامل یک trade-off میباشد و لی این کاهش سهولت در مقابل افزایش امنیت سیستم میباشد. وقتی شما از Port Security استفاده میکنید میتوانید از دسترسی دستگاههای مختلف به شبکه جلوگیری کنید و این امر موجب افزایش امنیت میشود. ولی از طرف دیگر فقط مدیر شبکه است که میتواند پورت را فعال کند و این امر در جایی که به دلایل مجاز قرار به تغییردستگاهها باشد ایجاد مشکل میکند.

تنظیم Port Security

تنظیمات Port Security نسبتا ً ساده میباشد. در آسانترین حالت کافیاست دستورات زیر اعمال شود:

Switch# config t



Switch(config)# int fa0/18


?Switch(config-if)# switchport port-security

aging Port-security aging commands


mac-address Secure mac address


maximum Max secure addresses


violation Security violation mode


Switch(config-if)# switchport port-security

Switch(config-if)#^Z


با وارد کردن ابتداییترین دستور، تنظیمات پیش فرض که اجازه دسترسی فقط به یک آدرس MAC (آدرس دستگاهی که اولین بار به پورت سوئیچ وصل شده است.)میباشد، اعمال میگردد. و در صورتی که دستگاه دیگری بخواهد با آن پورت ارتباط برقرار کند، پورت سوئیچ خاموش میشود. ولی قطعا ً تنظیمات پیش فرض مد نظر شما نمیباشد.

شناخت سایر امکانات :

همانطور که در مثال بالا مشاهده کردید، دستورات Port Security دیگری وجود دارند که قابل تنظیم میباشند از جمله:

switchport port-security maximum {max # of MAC addresses allowed} : با استفاده از این دستور میتوان تعداد پیش فرض آدرسهای MAC که یک عدد میباشد راتغییر داد. به عنوان مثال اگر به پورت سوئیچ شما یک هاب 12 پورتی متصل باشد، 12 آدرس MAC که هر کدام مربوط به یک دستگاه میباشد باید اجازه دسترسی داشته باشند. بیشترین تعداد آدرس MAC که قابل تنظیم است، 132 میباشد.

switchport port-security violation {shutdown | restrict | protect} : این دستور به سوئیچ می گوید در صورتی که تعداد بیشتری دستگاه از ماکزیمم تعداد آدرس MACمجاز به پورت متصل شود، پورت وارد چه حالتی شود. حالت پیش فرض shutdown میباشد. درحالت restrict به مدیر شبکه هشدار داده میشود و در حالت protect بستههایی که از طرف آدرس غیر مجاز ارسال میشود دور ریخته میشوند.

switchport port-security mac-address {MAC address} : با استفاده از این دستور میتوان آدرس MAC مجاز برای هر پورت را به صورت دستی برای آن تنظیم کرد. (به جای اینکه هر پورت آدرس را به صورت پویا شناسایی کند.) همچنین میتوان Port Security را برای یک رنج از پورتها تعریف کرد. به عنوان مثال:

Switch # config t

Switch (config) # int range fastEthernet 0/1 - 24
Switch (config-if) # switchport port-security



در مورد کاربرد این دستور میبایست بسیار محتاط بود چرا که اگر این دستور برای یک پورت uplink که به بیش از یک دستگاه وصل است، استفاده شود به محض اینکه دستگاه دوم بستهای را بفرستد، پورت خاموش میشود.

مشاهده وضعیت Port Security

برای دانستن وضعیت Port Securityمیتوانازدستوراتshow port-security address وshow port-security interface استفاده کرد:


Switch# show port-security address

Secure Mac Address Table
---------------------------------------------------------------------------------
Vlan Mac Address Type Ports Remaining Age
(mins)
---- ----------- ---- ----- -------------
1 0004.00d5.285d SecureDynamic Fa0/18 -
--------------------------------------------------------------------------------
Total Addresses in System (excluding one mac per port) : 0
Max Addresses limit in System (excluding one mac per port) : 1024


Switch# show port-security interface fa0/18
Port Security : Enabled
Port Status : Secure-up
Violation Mode : Shutdown
Aging Time : 0 mins
Aging Type : Absolute
SecureStatic Address Aging : Disabled
Maximum MAC Addresses : 1
Total MAC Addresses : 1
Configured MAC Addresses : 0
Sticky MAC Addresses : 0
Last Source Address : 0004.00d5.285d
Security Violation Count : 0




  



نوشته شده در تاریخ 91/11/30 ساعت 10:24 ص توسط هاستینگ


اول یه توضیح کوتاه و ساده درباره DHCP بگم..البته همه می دونید..اما محض خوشی خودم!
DHCP Server برای اختصاص IP به یوزرها 2 مرحله رو طی میکنه.
1.یوزر درخواست IP میکنه . DHCP Request
2. و DHCP هم بعد از اعتبارسنجی درخواست یوزر رو اجابت میکنه و یه IP بهش میده..DHCP Reply
خوب تا اینجا معلوم شد این ارتباط دو طرفست و به این ترتیب شما نیاز دارید که 2 تا Access Roll بسازید. یکی برای DHCP Requset و یکی هم برای DHCP Reply .
میریم سر اصل مطلب:
اول Access Rollبرای DHCP Request
اول میریم توی ISA و به تب Firewall Policy و روی Create Access Rule کلیک می کنیم. اسمش رو میزاریم Allow DHCP Requests و Next رو میزنیم.
توی صفحه Rule Action گزینه Allow رو انتخاب و Next رو مزنیم.
تو صفحه Protocols و توی قسمت This rule applies to میریم سراغ Selected protocols و گزینه Add رو مزنیم.
توی این صفحه All Protocols رو باز می کنیم و از اونجا DHCP (Request) رو انتخاب و Add می کنیم و این صفحه رو می بندیم و next رو می زنیم.
توی صفحه Access Rule Sources روی Add کلیک می کنیم.توی Add Network Entities و تو قسمت Networks می یایم و Internal رو Add می کنیم.این صفحه رو می بندیم و Next رو میزنیم.
حالا توی صفحه Access Rule Destinations میریم روی Add
توی Add Network Entities و تو قسمت Networks می یایم و Local Host رو Add می کنیم.این صفحه رو می بندیم و Next رو میزنیم.در آخر هم یوزرها رو انتخاب و یا All User رو (بسته به نیازمندی خودتون) و در آخر Finish
حالا Access Roll برای DHCP Reply
باز میریم به تب Firewall Policy و روی Create Access Rule کلیک می کنیم. اسمش رو مزاریم Allow DHCP Replay و Next رو میزنیم.
توی صفحه Rule Action گزینه Allow رو انتخاب و Next می کنیم
تو صفحه Protocols و توی قسمت This rule applies to میریم سراغ Selected protocols و گزینه Add رو مزنیم.
توی این صفحه All Protocols رو باز می کنیم و از اونجا DHCP (Reply) رو انتخاب و Add می کنیم و این صفحه رو می بندیم و next رو می زنیم.
توی صفحه Access Rule Sources روی Add کلیک می کنیم.توی Add Network Entities و تو قسمت Networks می یایم و این بار Local Host رو Add می کنیم.این صفحه رو می بندیم و Next رو میزنیم.
حالا توی صفحه Access Rule Destinations میریم روی Add
توی Add Network Entities و تو قسمت Networks می یایم ولی این دفعه Internal رو Add می کنیم.این صفحه رو می بندیم و Next رو میزنیم.در آخر هم یوزرها رو انتخاب و یا All User رو انتخاب( بازم بسته به نیازمندیتون) و در آخر Finish
آخرشم Apply کنید



  



نوشته شده در تاریخ 91/11/30 ساعت 10:23 ص توسط هاستینگ


تا قبل از دهه 90 استفاده از اینترنت برای مردم عادی به سادگی امکانپذیر نبود، چرا که استفاده از امکانات اینترنت نیاز به دانش خاصی داشت. محیط خط فرمانی(Command Line) و ساختار غیر گرافیکی اینترنت سبب شده بود که کاربران عادی علاقه چندانی به استفاده از اینترنت نداشته باشند. در اوایل دهه 90، پس از به وجود آمدن مفهوم وب در اینترنت (سال 1993 ) و پروتکل HTTP که به سادگی امکان به اشتراک گذاشتن مستندات در اینترنت را در اختیار کاربران قرار میداد، روز به روز بر تعداد کاربران اینترنت افزوده شد. از سوی دیگر با اضافه شدن کاربران اینترنت، حجم مستندات نیز روز به روز افزایش یافت. مسلماً خطوط سابق اینترنتی و سرورهای موجود، توانایی جوابگویی به خیل عظیم کاربران را نداشتند. همچنین با زیاد شدن کاربران و بالا رفتن حجم مستندات، و نیز سادگی انتشار اطلاعات در اینترنت، مفاهیم تجاری نیز وارد عرصه اینترنت شدند. شرکتهای تجاری نیاز به سرورهایی داشتند که این امکان را به آنها بدهد که به سادگی و با سرعت بتوانند اطلاعات خود را در اختیار مشتریان و کاربران خود قرار دهند. بالطبع این امکان وجود نداشت که هر شرکت یا سازمانی که قصد راهاندازی سایتهای اینترنتی را دارد، خود راساً اقدام به راهاندازی سرور خود کند، چرا که با وجود کاربران زیاد این سایتها و حجم بالای ترافیک، نیاز به اتصالهایی با سرعتهای بسیار بالا وجود داشت که مسلما حتی در صورتی که این امکان از لحاظ عملی وجود داشته باشد، هزینه بالایی را میطلبید. راهحلی که برای این مشکل به نظر رسید، راهاندازی مراکز خاصی تحت عنوان Data Center یا مراکز دادهای بود. Data Center ها با در اختیار داشتن اتصالات پرسرعتهای به اینترنت، و همچنین در اختیار داشتن سرورهای قوی و متعدد، امکان راهاندازی سرورهای وب را برای عموم مردم ممکن ساختند. شرکتهای تجاری و مردم میتوانستند با اجاره کردن فضای محدودی در این سرورها، سایتهای وب خود را معرض دید عموم قرار دهند. برخی شرکتهای بزرگ نیز با توجه به نیاز خود، اقدام به اجاره کردن یک سرور در مرکز دادهای میکردند و آن را از راه دور با ابزارهای خاص کنترل میکردند. اکنون با توجه به رشد سریع اینترنت، روز به روز به تعداد Data Center ها اضافه میشود به طوری که در حال حاضر در اکثر کشورهای پیشرفته این مراکز وجود دارند. تمرکز این مراکز بخصوص در کشور امریکا بسیار زیاد است. دلیل آن ارزان بودن نرخ اتصال به اینترنت و همچنین در دسترس بودن سرعتهای بالا میباشد. برخی از این Data Center از طریق خطوط مختلف فیبرنوری، پهنای باندی بیش از 4Gbps را در اختیار دارند و تعداد سرورهای این Data Center معمولا بیش از 1000 است که بر اساس مشخصات به متقاضیان اجاره داده میشود. پارامترهای زیادی در قیمت اجاره ماهانه یک سرور تاثیرگذار است که میتوان به سرعت CPU، مقدار حافظه RAM و اندازه Hard Disk ، حداکثر ترافیکی که ماهانه در اختیار هر سرور قرار میگیرد، سیستم عامل سرور و همچنین سابقه مرکز دادهای بستگی دارد.
مشخصات یک Data Center
Data Centerهای متفاوتی در نقاط دنیا وجود دارد که با توجه به نیاز و همچنین شرایط منطقهای طراحی و ساخته شدهاند. استاندارد خاصی برای یک Data Center وجود ندارد اما در اینجا سعی شده است به برخی از مشخصات عمومی یک مرکز دادهای اشاره شود.
  • در اختیار داشتن اتصالات مختلف به اینترنت از طریق ISP و ICPهای مختلف:

 

به طور معمول یک Data Center برای اتصال به اینترنت از چندین اتصال مختلف استفاده میکند تا در صورتی که هر یک از اتصالات به دلیلی از کار افتادند، در سرویسدهی مرکز وقفهای پیش نیاید. برخی از Data Center معروف با بیش از 12 اتصال مختلف به اینترنت متصلند.
  • وجود سیستم قدرت پشتیبان:

 

یکی از مهمترین مسائل در Data Center سرویسدهی بدون وقفه به مشتریان میباشد. با توجه به امکان قطع برق به دلایل مختلف همچون حوادث غیرمترقبه یا جنگ، نیاز به سیستم برق پشتیبان ضروری است. معمولاً Data Centerهای بزرگ از UPS های مخصوصی استفاده میکنند که امکان سرویسدهی به بیش از 100 کامپیوتر را دارند. علاوه بر سیستم UPS، ژنراتورهای قوی نیز در مرکز دادهای وجود دارد تا در صورت قطع بلندمدت برق، سرویسدهی بدون وقفه انجام شود.
  • وجود سرورهای متعدد:

 

هدف اصلی یک Data Center در اختیار گذاشتن سرورهای وب برای مشتریان است. سرورهای مورد استفاده با توجه به نیاز و امکانات Data Center تعیین میشود. تنها تفاوت مهم، نوع سرورهای مورد استفاده توسط Data Center است. در Data Center ها از دو نوع سرور استفاده میشود: سرورهای Rackmount و یا سرورهای Desktop. با توجه به حجم کم سرورهای Rackmount این امکان برای مرکز دادهای فراهم میشود که در فضایی کوچک، تعداد زیادی سرور قرار گیرد. اما مسئله مهم در این نوع سرورها، قیمت بالای این سرورها نسبت به سرورهای Desktop است. علاوه بر این امکان ارتقاء سرورهای Rack Mount تنها به مقدار اندک امکانپذیر است. با توجه به این موضوع اکثر Data Center از سرورهای Desktop استفاده میکنند.
  • مشخصات فیزیکی:

 

با توجه به این نکته که اکثر سرورهای وب از نوع Desktop هستند، ساختمانهای مراکز دادهای اکثرا با سقفهای بلند ساخته میشوند که علاوه بر تهویه هوا، امکان قرار دادن سرورهای بیشتر را میدهند. همچنین در تمامی Data Centerها، مسیرهایی برای گذراندن کابلهای شبکه و همچنین کابلهای برق وجود دارد. علاوه بر اینها، وجود سیستم تهویه قوی برای پایین نگاه داشتن دمای سرورها ضروری میباشد. البته مشخصاتی همچون وجود سقف کاذب، کف کاذب و همچنین سیستم اطفاء حریق در برخی موارد توصیه شده است. مسئله مهم در Data Centerها، امکان استفاده متقاضیان از سرورهای Data Center میباشد که در این بخش به آن میپردازیم.



  • منبع :
    http://nesfejahan2010.blogfa.com/post-13.aspx


  



نوشته شده در تاریخ 91/11/30 ساعت 9:36 ص توسط هاستینگ


با سلام. دیشب مشکلات ما شروع شد.. یک سرور داشتیم که ازروش فایلهامون رو آپلود و دانلود میکردیم..هاست ما از yesup کاناداست و یکی دیگر هم داریم مال رد استیشن انگلیس..سرور ما مال uk2 انگلیس بود.همیشه با سرعت 8 - 10 مگابایت فایلهامون رو منتقل میکردیم رویهر دو هاست..تا اینکه دیشب دیگه سرعت افت کرد.و سرعت انتقال به هاست 34 کیلوبایت رو رد نمیکرد!! فکر کردیم مشکل از هاست هست..اما تست کردیم جایی دیگر دیدیم مشکلی نداره..اما به رد استیشن همچنان با سرعت بالا منتقل میکرد..ناچارا رفتیم از کانادا سرور گرفتیم برای انتقال فایلها..حالا مشکل انتقال به هاست yesup حل شده اما حالا از این سرور کانادا به رداستیشن میخواهین بفرستیم فایلها رو سرعت میره رو هم 34 کیلوبایت!!! انگار کلا بین پورت انگلیس و کانادا مشکل ایجاد شده!! کسی میدونه چه خبره یا مشکل از چیه؟ مال دیگران هم کسی اینطوری شده؟



  





طراحی پوسته توسط تیم پارسی بلاگ